Vrijdagavond competitie, zaterdag een goed gevulde zaal bij de formidabele clinic van Bettine Vriesekoop en ook nog twee jonge clubleden in Tilburg actief bij ranglijsttoernooien van de NTTB. Dit was een topweekend voor JCV en behalve goed was 11 t/m 13 november ook leuk, informatief, verrassend, succesvol en publicitair waardevol. Bovendien gaven alle mooie woorden en complimenten nog een extra impuls aan iedereen die JCV zo dolgraag ‘terugziet op de kaart’.

Zo steken we de schriftelijke reactie die Bettine zondagmiddag gaf graag als pluim op onze hoed. “Over en weer zag alles er verzorgd uit en de sfeer was positief. Daar hecht ik aan. Dus jazeker, heb ik het zelf ook leuk gevonden”, liet ze weten. “Zorgvuldigheid en aandacht zijn belangrijk om mensen aan je te binden. Dan laat je zien dat je ergens om geeft, dat het je wat waard is!”
Bijzonder en sterk
In geuren en kleuren is op deze plek al uit de doeken gedaan hoe bijzonder en inhoudelijk sterk we het optreden van tafeltennisdiva Bettine in ‘De Zaal’ vonden. Vaak wordt dat voor de vorm gezegd, maar wij stellen dat niet uit hoffelijkheid, fatsoen of respect. Bettine was wat we zeggen dat ze was: bijzonder, verrassend, inhoudelijk sterk. Verder rest ons hier niet meer dan te wijzen op andere publicaties.


Omroep Novo 3 maakte een uitstekende reportage. Met mooi beeld en ‘inhoudelijk sterke gesprekken’ met Bettine en onze voorzitter Siebren van der Zee. Het Brabants Dagblad zette zondagmiddag een premium-artikel online van Chris Korsten, de verslaggever die eerder ook het verhaal over ‘onze Artem’ in het BD optekende. Niet-abonnees konden alleen een foto zien en het intro van Chris’ nieuwe verhaal lezen en dat beloofde veel voor de rest. Tot slot wachten we op de bevindingen van Het Klaverblad, dat met een eigen verslaggeefster ter plaatse was. JCV kijkt reikhalzend uit naar woensdag.
Klapper JCV 2
Maar er was dus meer dat de afgelopen drie dagen tot een topweekend voor JCV maakte. In de competitie leden JCV 3 en 4 weliswaar nederlagen die het perspectief voor die teams als ‘lastig’ laten benoemen, maar JCV 2 maakte een positieve klapper.
Ons ‘nieuwe eerste’ herpakte zich knap van twee teleurstellingen en stuurde HITA’79 met een 8-2 nederlaag terug naar Hilvarenbeek. Henk Wentink en Xiang Han bleven ongeslagen, ze wonnen samen het dubbelspel en teamcaptain Rob van Kasteren voegde daar nog één zege aan toe.

In combinatie met de verrassende 6-4 nederlaag van koploper Never Despair tegen Smash, blies de wederopstanding de kampioenskansen van JCV 2 nieuw leven in. De titelrace werd er weer bibberend spannend door, want Never Despair heeft 2 punten meer dan ons tweede. Dat heeft op zijn beurt weer 2 punten meer dan Smash en vier meer dan HITA. Komende vrijdag neemt ons ‘nieuwe eerste’ het op eigen tafel op tegen Smash en krijgt Never Despair in Den Bosch HITA’79 over de vloer.
Artem en ‘Ollie’
Bijzonder voor JCV was de deelname dit weekend van twee jeugdleden aan ranglijsttoernooien van de NTTB. ‘Onze Artem’ reisde naar Tilburg om in de categorie O(nder)19 op de tiende plaats te eindigen, een dag eerder reikte ons ‘gedeelde’ clublid Olivier Aguayo Quintero tot de kwartfinale in de categorie O15.

Olivier-met-de-mooie-achternaam, bij ons natuurlijk aangesproken met ‘Ollie’, is een ‘gedeeld’ lid omdat hij ook lid is van Never Despair en voor de Bossche club uitkomt in de competitie. Ollie en zijn ouders zijn echter zo fanatiek, dat hij waar mogelijk ook nog twee keer bij JCV aanschuift. Na vier overwinningen op rij en één nederlaag was de kwartfinale in Tilburg het eindstation voor dit 14-jarige talent met een Ecuadoriaanse vader en Colombiaanse moeder.
‘Onze Artem’ verspeelde de kans op een topklassering met verliesbeurten in de eerste twee ronden. Kwartfinalist Manos Peters en verliezend finalist Kas van Oost waren hem te machtig. Drie opeenvolgende overwinningen leverden Artem vervolgens een finaleplek van de B-groep op. Daarin was Rick Bakker hem in vijf games de baas en restte hem de tiende plek. “Tiende? Dan moet het niveau wel hoog zijn geweest”, trok trainingspartner Ollie zijn conclusie.