Op de avond dat JCV 1 het kampioenschap niet kon ontgaan, werd JCV 1 toch geen kampioen. Of toch wél? Het duurde tot zaterdagmiddag voor er zekerheid was. Een telefoontje naar Never Despair helderde de zaak op: in Den Bosch was vrijdagavond met 3-7 verloren van BSM waardoor JCV 1 zonder zelf in actie te komen kampioen was van 4^E.
Door alle verwikkelingen zat een huldiging en een passend feestje er vrijdag dus niet in. Niet op het gegokte tijdstip tussen 21.00 en 21.30 uur en ook niet ver na middernacht. Alles was immers in nevelen gehuld, maar omdat je bloemen nu eenmaal geen week in ‘n donker hok kunt bewaren, kreeg aanvoerder Peter Vullings bij een geïmproviseerd eerbetoon toch vast een boeket. De andere ruikers gingen naar Johan van den Nieuwenhuizen (wedstrijdsecretriaat) en Peter en Monica Coppens (accommodatie/zaal). Komende vrijdagavond is er naar verwachting een geschikt moment voor een meer sprekende huldiging.

Mogelijk is JCV 1 dan niet het enige team dat in allerlei eerbetoon kan worden betrokken. Want hoewel het scenario rond JCV 1 alle glans van de voorlaatste competitieronde wegnam, hadden JCV 2, 3 en 4 wel een regelrechte topavond. JCV 2 en 3 speelden zich (zo goed als) veilig en tegen alle verwachtingen in wist titelkandidaat JCV 4 zijn voorsprong zelfs te vergroten. Komende vrijdag begint ‘ons vierde’ met een voorsprong van drie punten aan de onderlinge krachtmeting met TTVE, de enige concurrent in de strijd om promotie naar de vijfde klasse. Een mooi affiche dus, een spetterende apotheose zit in het vat.

Enkele uren voordat de wedstrijd om het niet te missen kampioenschap van JCV 1 zou beginnen, meldde tegenstander ROTAC ’82 dat het vanwege een volle ziekenboeg geen team op de been kon brengen. Geen wedstrijd, niet de benodigde vijf punten, geen huldiging ronde de klok van half tien, maar uitstel tot 6 mei.
Zo bleek er in de competitie van 4^E toch nog een scenario denkbaar dat een niet eens heel erg ‘wilde gok’ volledig onderuit haalde. Er voltrok zich nog een ander scenario, waardoor JCV 1 tóch officieel kampioen werd. Doordat kampioensrivaal Never Despair op eigen tafel niet de vijf punten maakte die een titel van JCV 1 met ’n week zouden vertragen, werd pas zaterdagmiddag duidelijk dat Peter Vullings, Dick van der Krabben en Willy van de Donk zonder zelf te spelen terugkeren naar de derde klasse. Proficiat mannen.

De andere drie teams maakten er vrijdagavond een ander soort feestje van. JCV 2 verraste door koploper Attaque op 5-5 te houden en daarmee revanche te nemen voor de eerdere 8-2 nederlaag. Grote man was Xiang Han, die ongeslagen bleef. Max Rinsampessy won twee keer, Wim de Waal bleef op 0 staan. Degradatie is voor 99% afgewend, komende vrijdag proberen onze reserves ook nog te ontkomen aan promotie-/degradatiewedstrijden.
JCV 3 zwaaide definitief dag met het handje naar dreigende degradatiesferen. Het zette hekkensluiter Heerewaarden overtuigend met 8-2 aan de kant. Frits Jansen bleef ongeslagen. Johan van den Nieuwenhuizen(sr) en Rudy Sasabone wonnen ieder twee keer.

Met reserve John van Iersel goedkeurend meekijkend achter de bar, zette een tussen hoop en vrees levend JCV 4 de beslissende fase van de competitie in met een voortreffelijke 6-4 overwinning op Return Oss. Tegen de nummer 3 van de ranglijst was Lineke Kooyman de Big Lady. In Oss bleef onze afscheid nemende voorzitter nog met lege handen staan, op eigen tafel bleek ze ongenaakbaar door alle drie partijen in winst om te zetten. Verrassend waren ook de twee winstpartijen van Kees Derksen, terwijl Monika Coppens één keer winst bijdroeg.

Zonder ziektes, bananenschillen of ander onverwacht ongerief wordt komende vrijdagavond beslist over het kampioenschap in deze 6^e klasse. Het rechtstreeks duel met concurrent TTVE 3 belooft een zenuwslopende apotheose te gaan opleveren. Ons vierde begint daarbij met een voorsprong van 3 punten. Een gelijkspel of zelfs een 6-4 nederlaag staat promotie dus niet in de weg. Maar, de heenwedstrijd leverde wel een 7-3 overwinning voor TTVE op.